Eindelijk... een droom kwam uit...
Ik wil al jaren een keer slapen in het Kuhrhaus, geen idee waarom, maar als we dan een keer in Schevingen waren, dan zag ik mij iedere keer in gedachten op een balkon staan zwaaien.Heel decadent in mijn badjas wuiven naar het gepeupel beneden.
Zaterdag 11 maart was het dan eindelijk zo ver, ik had een weekendje van Arina kado gehad voor mijn verjaardag. Wat een feest, helemaal uit de bol dus. De foto's staan (uiteraard) ook op de weblog. Ik kan zeggen dat het prima is bevallen, lekker eten, leuke kamer, vriendelijk personeel... Jammer dat er het hele weekend één of ander dansfestijn was, waardoor we helaas niet in de Kuhrzaal zijn geweest, maar dat mocht uiteindelijk de pret niet drukken. Zaterdag avond nog een gokje gewaagd in Holland Casion en zondag de sauna in. Geloof me: mijn weekend kon niet meer stuk, ik wil er zeker nog een keer heen (en dan het liefst twee nachten, want zo'n weekend vliegt voorbij).
woensdag 15 maart 2006
maandag 6 maart 2006
Ergens
4 maart 2006 was een speciale datum, niet alleen omdat Jos 40 is geworden maar vooral het gegeven, de bewustwording dat we nu zeker weten dat ons toekomstige kind op deze wereld is.
Ergens in China is een kindje dat later ons kind zal zijn. Alleen we kennen elkaar nog niet...
Dat is en blijft voor ons een heel vreemd idee.
Ergens op deze wereld gaf jouw moeder je jouw naam
Ergens op deze wereld mogen ze niet van jou houden
Ergens op deze wereld kun je niet zijn wie je bent
Ergens op deze wereld moeten ze je straks laten gaan
Hier op deze wereld sluiten we je in ons hart
Ergens in China is een kindje dat later ons kind zal zijn. Alleen we kennen elkaar nog niet...
Dat is en blijft voor ons een heel vreemd idee.
Ergens op deze wereld gaf jouw moeder je jouw naam
Ergens op deze wereld mogen ze niet van jou houden
Ergens op deze wereld kun je niet zijn wie je bent
Ergens op deze wereld moeten ze je straks laten gaan
Hier op deze wereld sluiten we je in ons hart
maandag 27 februari 2006
Ons kindje is bijna geboren...
Aangezien de regel bij eerste adoptie is dat er tussen het kind en de oudste ouder maximaal 40 jaar leeftijdsverschil mag zitten, is de situatie dus zo dat zaterdag 4 maart 2006 ons toekomstig kind geboren is (dat is op dat moment zeker).
Gekke gedachte...
Ons kindje loopt misschien nu al, maar na 4 maart zeker, op deze aardbol rond, alleen we kennen elkaar nog niet...
[edit 11-10-2010]
Naar later bleek is Rong zijn geschatte geboortedatum 01-03-2006...
Gekke gedachte...
Ons kindje loopt misschien nu al, maar na 4 maart zeker, op deze aardbol rond, alleen we kennen elkaar nog niet...
[edit 11-10-2010]
Naar later bleek is Rong zijn geschatte geboortedatum 01-03-2006...
maandag 20 februari 2006
Even een kinderkamer in elkaar flansen?
De kinder kamer zit in elkaar, in die zin dat de meubels dan eindelijk in elkaar zijn gezet (niet dat we haast hebben, maar het moest dan toch een keer gebeuren).
Gisteren (19 februari) waren we al begonnen, iets aan de late kant eigenlijk en als je dan ook koffiedrinkers (was wel gezelli dat de Van Ginkels langskwamen) krijgt, loopt de planning weer wat verder uit, maar het begin was er.
Met wat gejakker hebben we gisteren de linnenkast in elkaar weten te proppen, maar moesten we ons wel haasten voor een etentje (errug hè?) bij Meneer de Uil (Pa en Ma Van den Berg trakteerden de kids op een jaarlijks terugkerend diner, helaas niet met dansant).
Vanavond was Arina toch hardlopen met Henk, dus besloot ik om de rest maar in elkaar te zetten, en nee: natuurlijk vraag je geen hulp, want met twee mensen gaat dat iets makkelijker, dus doe je het alleen.
Nu zijn de knietjes weer beurs en doen de schouders zeer (een deur afhangen, vasthouden en vastzetten valt niet mee in je uppie weet ik nu weer), maar: alles staat!
Dat alles staat zal wel tijdelijk zijn, want zoals de kamer nu in ingedeeld zal ie vast wel niet door de keuring komen (genoeg kinder ervaring om ons heen om daar zeker van te zijn), er is vast wel iets niet in orde met de logische route door de kamer als er een kleintje van bed naar de commode moet, er is vast wel iets mis met de lichtval, of wat dan ook.
We laten ons rustig voorlichten (en doorlichten) zodat we uiteindelijk een kind-en-ouder-feng-shui-ying-yang-verantwoorde indeling hebben, ik dacht zelf om alles naast elkaar te zetten, dan kun je er een soort lopende band systeem van maken, dus: bed - kast - commode (maar dat zal wel niet de bedoeling zijn).
Binnenkort (als alle keuringen achter ons liggen) zal ik wat foto's van de spullen op de log plaatsen...
(en ik laat weten wat er allemaal niet deugde aan ons idee van zinvolle inrichting)
Gisteren (19 februari) waren we al begonnen, iets aan de late kant eigenlijk en als je dan ook koffiedrinkers (was wel gezelli dat de Van Ginkels langskwamen) krijgt, loopt de planning weer wat verder uit, maar het begin was er.
Met wat gejakker hebben we gisteren de linnenkast in elkaar weten te proppen, maar moesten we ons wel haasten voor een etentje (errug hè?) bij Meneer de Uil (Pa en Ma Van den Berg trakteerden de kids op een jaarlijks terugkerend diner, helaas niet met dansant).
Vanavond was Arina toch hardlopen met Henk, dus besloot ik om de rest maar in elkaar te zetten, en nee: natuurlijk vraag je geen hulp, want met twee mensen gaat dat iets makkelijker, dus doe je het alleen.
Nu zijn de knietjes weer beurs en doen de schouders zeer (een deur afhangen, vasthouden en vastzetten valt niet mee in je uppie weet ik nu weer), maar: alles staat!
Dat alles staat zal wel tijdelijk zijn, want zoals de kamer nu in ingedeeld zal ie vast wel niet door de keuring komen (genoeg kinder ervaring om ons heen om daar zeker van te zijn), er is vast wel iets niet in orde met de logische route door de kamer als er een kleintje van bed naar de commode moet, er is vast wel iets mis met de lichtval, of wat dan ook.
We laten ons rustig voorlichten (en doorlichten) zodat we uiteindelijk een kind-en-ouder-feng-shui-ying-yang-verantwoorde indeling hebben, ik dacht zelf om alles naast elkaar te zetten, dan kun je er een soort lopende band systeem van maken, dus: bed - kast - commode (maar dat zal wel niet de bedoeling zijn).
Binnenkort (als alle keuringen achter ons liggen) zal ik wat foto's van de spullen op de log plaatsen...
(en ik laat weten wat er allemaal niet deugde aan ons idee van zinvolle inrichting)
maandag 13 februari 2006
Stormen in een glas water
Soms is het internet een uitkomst, soms een bron van ergernis en roddels...
Vandaag verschenen er op verschillende forums en email-lijsten berichten dat China de deuren binnenkort zou dichtgooien voor interlandelijke adoptie. Als reden werd gegeven dat er een hoop mensen (uit Nederland) niet tijdig (of helemaal niet) hun verplichte follow-ups zouden insturen.
Een follow-up is een soort van (foto-)dagboek wat je maakt van je geadopteerde kindje en wat je aan de CCAA (Chinees adoptie buro) stuurt, zodat ze daar op de hoogte blijven van de ontwikkeling van het kind, dat moet je een paar keer per jaar doen, gedurende een aantal jaren.
Kun je je voorstellen dat het je dan bijna dun door de broek loopt als je dat hoort...
Ik dus meteen het net op gedoken (dan maar iets eerder weg van de verjaardag van mijn schoonvader) om de berichten na te trekken.
De één had het ergens gehoord, weer iemand had het van iemand die het weer op de VIA bijeenkomst had gehoord.
Ik denk zelf dat het een roddel, een gericht is (of ik hoop dat dan maar), er is wel sprake geweest dat China het aantal interlandelijke adopties zou verminderen en meer zou kijken naar adoptie in het land zelf, daar is op zich niets mis mee (hoewel ze dat van mij wel mogen uitstellen tot na dat wij ons kindje hebben, een beetje eigenbeland kan geen kwaad). Als je dat verkeerd hoort en door verteld kun je zo'n bericht zomaar de wereld in helpen.
Hoe dan ook, we houden de berichten in de gaten en ik denk dan maar "het zal ons toch niet gebeuren?"
Vandaag verschenen er op verschillende forums en email-lijsten berichten dat China de deuren binnenkort zou dichtgooien voor interlandelijke adoptie. Als reden werd gegeven dat er een hoop mensen (uit Nederland) niet tijdig (of helemaal niet) hun verplichte follow-ups zouden insturen.
Een follow-up is een soort van (foto-)dagboek wat je maakt van je geadopteerde kindje en wat je aan de CCAA (Chinees adoptie buro) stuurt, zodat ze daar op de hoogte blijven van de ontwikkeling van het kind, dat moet je een paar keer per jaar doen, gedurende een aantal jaren.
Kun je je voorstellen dat het je dan bijna dun door de broek loopt als je dat hoort...
Ik dus meteen het net op gedoken (dan maar iets eerder weg van de verjaardag van mijn schoonvader) om de berichten na te trekken.
De één had het ergens gehoord, weer iemand had het van iemand die het weer op de VIA bijeenkomst had gehoord.
Ik denk zelf dat het een roddel, een gericht is (of ik hoop dat dan maar), er is wel sprake geweest dat China het aantal interlandelijke adopties zou verminderen en meer zou kijken naar adoptie in het land zelf, daar is op zich niets mis mee (hoewel ze dat van mij wel mogen uitstellen tot na dat wij ons kindje hebben, een beetje eigenbeland kan geen kwaad). Als je dat verkeerd hoort en door verteld kun je zo'n bericht zomaar de wereld in helpen.
Hoe dan ook, we houden de berichten in de gaten en ik denk dan maar "het zal ons toch niet gebeuren?"
woensdag 1 februari 2006
Log In Date China is bekend!!!
Sinds 18 oktober ligt ons dossier dus in China (ergens op een grote stapel), die datum noemen ze in adoptie-vaktermen: LID (Log In Date).
Op de site van de CCAA http://www.china-ccaa.org/frames/index_unlogin_en.jsp kun je zien hoe ver ze zijn (en dus hoe lang het nog ongeveer voor ons gaat duren).
Vandaag (1 februari) stond er:
The CCAA has finished the review of the adoption application documents registered with our office in June 2005.
The CCAA has finished the placement of children for the families whose adoption application documents were registered with our office before May 13, 2005.
Kortom: juni 2005, dan zijn wij ergens maand 7 of 8 aan de beurt als t meezit en maand 9 of 10 naar China, maar dan ben ik optimistisch...
Als we de kerst maar halen...
Op de site van de CCAA http://www.china-ccaa.org/frames/index_unlogin_en.jsp kun je zien hoe ver ze zijn (en dus hoe lang het nog ongeveer voor ons gaat duren).
Vandaag (1 februari) stond er:
The CCAA has finished the review of the adoption application documents registered with our office in June 2005.
The CCAA has finished the placement of children for the families whose adoption application documents were registered with our office before May 13, 2005.
Kortom: juni 2005, dan zijn wij ergens maand 7 of 8 aan de beurt als t meezit en maand 9 of 10 naar China, maar dan ben ik optimistisch...
Als we de kerst maar halen...
Abonneren op:
Posts (Atom)