Eén kind politiek van China

Zojuist gelezen op http://www.nu.nl/ (http://www.nu.nl/news.jsp?n=1077027&c=122&rss):  PEKING - Een Chinese ondernemer en zijn vrouw hebben een boete van omgerekend 60.000 euro gekregen, omdat ze een tweede kind op de wereld hebben gezet. "Arm of rijk, voor wat betreft de eenkindpolitiek is iedereen in China voor de wet gelijk", zei minister Zhang Weiqing voor Gezinsplanning in een toelichtig op de geldstraf, aldus het Chinese persbureau Xinhua maandag. Zo zie je maar... Overigens heeft de CCAA op haar site laten weten dat ze klaar zijn met reviewen tot en met 1 november (nog 17 dagen dossiers te gaan)...

Uitgegeven: 14 mei 2007 14:58

En het wachten duurt wéér langer en langer...

Het bleef een hele tijd stil in China, er ging bijna een maand voorbij en steeds bleef de laatste matchdatum staan op 26 oktober. Pas na een aantal weken verschoof die datum met wel twee! dagen... Dat schiet niet op. Wereldkinderen heeft uiteraard navraag gedaan en de verklaring die zij kregen was dat ze enerzijds te maken hebben gehad met een toename in aanvragen en anderzijds wat ziekte op de match afdeling. Nuchter als ik ben denk ik dan: "dan huur je toch wat mensen in?" maar dat zal wel niet zo makkelijk gaan als ik denk, laat ik het zo zeggen: als ik mijn werk een maand laat liggen dan heb ik zeker wel een probleem, dan hoef ik niet met zo'n uitleg te komen. Mijn manager ziet me al aankomen... Die komt ook met de reactie dat ik dan eerder aan de bel had moeten trekken, dan hadden we mensen bij kunnen schakelen. Schijnbaar is mijn werk dus makkelijker dan het matchen van hulpeloze baby's met bijna radeloze aspirant-ouders, dat geloof ik dan ook wel weer. Hoe dan ook, nu (3 mei) staat de teller op 28 oktober en ligt ons dossier nog drie weken verder, tel daar de gebruikelijke vertraging bij op en dan moet het over 6 tot 8 weken toch wel spannend worden, toch? Daar hopen we dan maar op en tot die tijd hoop ik dat ze in China vrij blijven van de griep of andere ziektes die de boel stil kunnen leggen en hoop ik dat er niet weer "ineens" een hoos aan dossiers binnenkomt, hoewel: als ik er nu over nadenk dan komt het bijna ongeloofwaardig over, hoezo een toename aan aanvragen? Die zijn toch nieuw? Die stoppen ze toch onder op de stapel, of die worden door een andere afdeling behandeld? Soms snap je het niet meer en zit je vol met gevoelens van frustratie en onbegrip, maar (wederom nuchter bekeken) je hebt geen keuze, ooit komt het telefoontje... Tot ooit dan maar (en snel een beetje).