Rong: The Sequel

We hebben wat updates over Rong (we kregen woensdag het hele dossier binnen): Hij weegt 7,7 kg en is 75 cm lang.Het is een rustig kereltje, kan goed alleen spelen en doet dat ook vaak, hij heeft goed contact met zijn verzorgster. Hij eet goed (rijst, groente, vlees en fruit) en slaapt goed (de lamp moet uit). Hij zit momenteel in een kindertehuis in Huai'an, in de provincie Jiangsu (http://en.wikipedia.org/wiki/Huai'an) en daar heeft ie het op zich wel naar zijn zin, hoewel ze weinig tijd voor hem hebben door onderbezetting. Rong, ontwikkeld zich op zich goed, praten en lopen doet hij nog niet, maar voor een knaapje van 1 1/2 is dat niet zo heel erg heb ik mij laten vertellen en buiten dat: kunnen wij hem dat toch mooi leren. Het blijft allemaal soms heel onwerkelijk, we zijn er nog steeds van slag van, Arina begint al een echt moedertje te worden en heeft vandaag helemaal zelf de eerste broeken voor Rong gekocht :) en dat terwijl wij helemaal niets weten van maten van een kind. De schoenen gaat ook weer een verhaal worden, want hoe bepaal je nu de maten van schoenen? Ik denk dat ik me maar meer op de techniek ga focussen, mag Arina de kleertjes voor haar rekening nemen :)

We hebben een zoon!

Arina werd aan het begin van de middag gebeld op het werk door Wereldkinderen: we hebben een zoon!!! Hij heet Rong, is 7,5 kg en 75 cm lang en het is werkelijkwaar een prachtkereltje, we zijn apetrots. De foto's die we hebben van hem staan hier wel ergens op de site. Wat een heftige toestanden toch weer, nadat Arina mij gebeld had was het wachten op de foto's, die zouden ze inscannen en mailen aan haar. Ik heb dus meteen op het werk haar hotmail geopend en constant op F5 zitten drukken...... eindelijk ..... mail van Sonja. Snel openen natuurlijk en daar is ie dan... onze Rong, als ik dit zit te typen krijg ik meteen weer natte ogen, zo onbeschrijfelijk dat moment dat je voor de allereerste keer je kind ziet, een jongen, daar moest ik 10 seconden aan wennen aan het hele idee, maar dat voelt ineens zo vertrouwd. Vandaag komen hopelijk de papieren binnen en dan weten we het hele verhaal (voor zover zij dat allemaal weten natuurlijk). Tis een gezonde knul, heeft wat extra aandacht nodig, omdat ze nu wat weinig tijd voor hem hebben, maar dat gaan wij helemaal goed maken met hem, reken maar van yes. 's avonds hebben we uiteraard weer een rondje Veenendaal gedaan om de opa's en oma's een foto te geven, iedereen is trots, blij, emotioneel, gelukkig... net als zijn ouders. Uiteraard stond ook de SMS en telefoon weer roodgloeiend en de foto's zijn meteen overal heen gemaild. De neefjes en nichtjes kunnen ook wel uit de voeten met het idee dat binnenkort Rong hun neefje is, zo lief allemaal hoe ook de kinderen er druk mee zijn. Wat een geluk!

Auw-to

Moest de auto voor APK naar de garage, niks aan de hand denk je dan en dat bleek een hele tijd op te gaan.Er waren een paar aandacht puntjes die voor de volgende beurt pas aandacht nodig zouden hebben. Tot de garage belde....... Ze hadden de roettest gedaan en toen sloeg de motor af (voor de leken: dan trappen ze de auto onbelast vol in de toeren) en kregen ze hem niet meer aan de praat. Nachtje laten staan wilde wel eens helpen, want voorlopig gaf de boordcomputer allemaal rare waardes en daar konden ze niets mee. Zaterdag maar even bellen hoe het met de auto ging... ze waren hem uit elkaar aan het halen, want het vermoeden bestond dat er iets met de brandstofpomp zou kunnen zijn.Zondag de verjaardag van Arina gevierd (nog een jaartje en dan hoort ze ook bij de club van veertigers ). Toen kreeg ik al te horen dat het wel een beetje prijzig zou worden als de pomp inderdaad naar zijn grootje was. Maandag kwam dus dat telefoontje: het viel inderdaad allemaal tegen, de brandstofpomp had het dus inderdaad begeven, ik nog onschuldig roepen dat het duur zou worden en tegen de €1000,= zou gaan lopen... Bleef het aan de andere kant weer stil en zij John alleen maar "Oh" Alleen de pomp zou al €1550,= gaan kosten en zijn ruime schatting kwam op een lieve €2200,= Katjinggg... daar gaat mijn zakgeld voor de komende jaren  Maar goed, de pomp gaat voorlopig nog wel een tijdje mee, da's dan weer het positieve van het geheel... Vandaar Auw-to, want pijn (in de beurs) doet het wel.

Eindelijk, het is zover!!!

Donderdag, 2 augustus 2007, 11:55 Arina belde mij: Wereldkinderen had haar gebeld, er zijn nieuwe voorstellen binnen en voor ons zit er ook één bij. Details willen ze nog niet geven, omdat ze het voorstel eerst vertaald willen hebben en dan pas kunnen ze ons alles vertellen waarna wij een goede beslissing kunnen nemen. Tja, daar zit je dan, is het eindelijk zover, weet je niet echt wat je moet doen... :) en komt het toch allemaal nog overwacht. De planning is nu dat we eind september/begin oktober naar China gaan. Gisterenmiddag maar wel vrij genomen om lekker van het moment te genieten en in de loop van de middag zijn we de familie in Veenendaal langs gegaan en zijn we de rest gaan bellen... Iedereen natuurlijk door het dolle en emotioneel, her en der zal er wel een borrel genomen zijn op het goede nieuws. Alles bij elkaar een hele vreemde middag, maar wel in positieve zin. Wordt vervolgd, en snel ook...