De fysio is tevreden, dus wij ook

Vorige week donderag is Joost weer geweest en die was meer dan tevreden, dus wij ook. Het zitten gaat Rong steeds beter af, ondanks dat die snip snotter verkouden is heeft ie er nog steeds veel zin in en hij werkt goed mee, dat geeft de burger moed. Joost zei na met hem aan de slag geweest te zijn dat hij het in eerste instantie best somber inzag en geen idee had hoe snel en hoe ver we zouden komen, maar na zijn werk sessie was hij meer dan tevreden, hij is trots op de kleine man en wij dus ook (maar dat waren we al). Hij liet ons zien hoe we van de standaard zit over gaan na een soort zijwaarts leunen, dat wordt dan weer de basis om op handen en knieën te komen en zo moet hij dan uiteindelijk vooruit (hoewel allen liggen ook wel zo handig is, maar dat heeft een praktische reden: voorlopig komt ie niet aan papa zijn audio/video spullen...). Als de llogopediste nou ook zo makkelijk ging... maar dat is een ander verhaal, daar zal ik later nog wel een keer over schrijven, voorlopig is mobiliteit belangrijker, vinden wij althans. Eten krijgt Rong toch wel binnen :-) Oh ja, we hebben ook wat leuks ontdekt: we hebben een speeltje met aan de ene kant een varken, met varken geluid en een liedje en aan de andere kant een koe, met boooh en Old Mac Donald als liedje. Bij toeval ontdekte Arina dat als je het varken laat spelen, dat Rong ligt te kraaien van de pret, doe je een paar keer de koe dan gaat hij op een gegeven moment heel zielig huilen. Aan de ene kant best zielig, maar het heeft ook wel iets koddigs. Van de oma's mogen we het niet te vaak proberen, dus hebben we het maar op video opgenomen... Oh ja, meneer heeft ineens verzonnen dat hij zijn pap niet meer wil tenzij we er roosvicee in doen... hoe bedenk hij het???

Kyra

Tis al weer ff stil geweest in Blog-land, geen nieuws is goed nieuws? In grote lijnen klopt dat wel, maar één ding moet ik vooraf wel even kwijt, het zal jullie opgevallen zijn dat er ineens foto's van Kyra op de Blog zijn gezet, dat is helaas niet zonder reden. Jammer genoeg hebben we afgelopen zaterdag afscheid moeten nemen van onze lieve Kyra, ze had het opgegeven. Ze liep al een tijd heel slecht, maar met medicijnen ging het allemaal wel, als we maar rustig aan deden. Vorige week was de dierenarts even geweest om bij ons thuis de anabolen spuit te geven en normaliter knapte ze daar wel van op, maar dit keer bleef het resultaat uit. Ze kwam ineens bijna niet meer van haar plek en begon ook minder te eten, we hebben nog wat lopen rommelen met ander voer en lekkernijen, maar dat kon haar niet boeien. Tja en vervolgens werd het eten steeds minder en ze wilde ook niet meer drinken, ze lag de hele dag een beetje te liggen en veel meer dan dat was het niet meer... Vrijdag kwam ik thuis uit het werk en toen hoorde ik van Arina dat ze vrijwel de hele dag in de mand had gelegen en dus niet gegeten of gedronken, ik heb toen maar de dierenarts gebeld en die gaf aan dat het einde helaas naderde en dat we het maar even aan moesten kijken. Zterdag morgen vond ik haar magerder geworden, de vacht was dof en ze keer wat zielig uit haar ogen... Hoe hard en pijnlijk het ook is: je weet dat je dan een beslissing moet nemen en dat hebben we dan ook maar gedaan, uit liefde en respect voor Kyra. Gelukkig kijken we terug op ruim 13 jaar plezier met haar en de wetenschap dat ze van de pijn en het gestrompel af is geeft ons veel troost, hoewel het verlies en gemis er niet minder om is. Kyra, we houden van je en in ons hart is er altijd een plekje voor jou...

bezoekje aan de IND

Gisteren (donderdag 15 november) was weer een zeer aangename en nuttige dag (voel je het sarcasme al komen?). We 'mochten' naar de IND in Utrecht (Immigratie en Naturalisatie Dienst), per slot van rekening wil de Nederlandse overheid voorkomen dat ze dadelijk met een illegale Chinees te maken hebben (of wellicht een buslading illegale Chinezen), dus om dat tegen te gaan mag je je na thuiskomst aldaar melden.Voorzien van (uiteraard) de nodige formulieren en copieën en Rong zelf (de brief van de IND was per slot van rekening aan de heer R. Zhang gericht) zijn we naar Utrecht geweest. Zit je aan één of andere vage balie met een meneer waarvan mijn conclusie was "je kunt wel zien waarom het de Vreemdelingendienst is hier" (als je begrijpt wat ik bedoel. Maar goed, de man deed zijn best.Alle papieren waren op zich in orde, maar de onvermijdelijke discussie over de GBA stukken bleef natuurlijk niet uit, hoe wij het toch bedacht hadden om niet een origineel mee te nemen, maar een copie, foei toch! Ik heb de man uitgelegd dat ten eerste allerlei mensen (ook van de IND) mij verteld hebben dat een copie mag (was niet helemaal de waarheid, maar dat wist hij niet), ten tweede ik niet van plan was om voor iedere scheet een nieuw uitreksel te gaan halen en ten derde dat de originelen bij de advocaat lagen, dus moest hij het met een copie doen."Mag ik van u ook een pasfoto van de kleine?"Huh? Waar stond dat dan? Natuurlijk, in de kleine letters van de toelichting, die niemand leest of begrijpt, handig...Zeker toeval dat er voor de deur een mobiele fotograaf staat? Wij zijn blijkbaar niet de enige die het niet in één keer begrijpen...Het is uiteindelijk allemaal wel goedgekomen, na het pinnen van € 188 kreeg Rong een sticker in zijn paspoort en mag hij zes maanden blijven, in afwachting van de uiteindelijke beslissing omtrent de aanvraag (hetgeen suggereerd dat ze ook 'nee' zouden kunnen zeggen?) van de verblijfsvergunning voor vijf jaar.Over een tijdje krijgen we bericht dat Rong zijn pasje kan komen halen en ja, dat moet persoonlijk. Ik ben dan ook reuze benieuwd wat de ambtenaar gaat doen als Rong in zijn buggy de hoek om komt zetten, zonder ons erbij. Snapt dan niemand dat dat nogal zinloos is allemaal, dat Rong zelf helemaal niets komt halen of doen, maar dat wij dat voor hem regelen? Nee, het staat in de regels dat de aanvrager persoonlijk moet komen, dus tot over een paar weken...Dat hele pasje gaat Rong niets mee doen (waarom zouden we hem nu al laten werken?) en komt te vervallen als de adoptie volgens Nederlands recht is uitgesproken, maar goed, die discussie is ook zinloos.Met Rong gaat het overigens goed, de medische uitslagen van het ziekenhuis waren in orde, hij heeft vooralsnog niets engs onder de leden.Rong begint een echte boef te worden en komt van tijd tot tijd aardig voor zichzelf op en laat merken als hij het er niet mee eens is (gelukkig wel). We vermaken ons prima en het zal wennen worden als we volgende week weer aan de slag gaan. Maar een beetje afwisseling is misschien niet verkeerd voor ons.

Joost, de fysio

Vandaag is Joost de kinder fysio therapist voor de tweede keer geweest, hij leert ons Rong te helpen met het gaan gebruiken van zijn spieren. Inmiddels was Rong zelf al wel tot de ontdekking gekomen dat hij buikspieren heeft. Hij ligt dan op zijn rug, strekt zijn benen van de grond en tilt zijn schouders ook omhoog. Daarna is hij vaak gefrustreerd, omdat hij daarna geen idee heeft wat hij moet doen.Joost heeft ons vandaag geleerd hoe wij Rong kunnen leren zitten en zijn balans te vinden en ik heb een foto als bewijst op de log gezet zodat jullie kunnen zien dat het werkt. Het gaat vaak wat wiebbelig, maar hij kan het al een beetje. Trots dat we zijn op onze kleine boef...Eerder deze week liet Rong ons zien wat er gebeurd als bij kinderen tanden door komen...Hij werd wakker uit zijn middag slaapje en Arina dacht 'hé, je bent nogal nat op de romper', even later riep ze dat ik moest komen helpen.Een lucht op zijn kamer... niet te harden en meneer zelf zat tot onder zijn oksels onder de vieze smurrie :) hij vond t overigens allemaal best. Dus Arina is in bad gaan zitten en ik heb Rong ontpeld van zijn vieze kleren, alles zat onder, dus meteen ook zijn bed maar afgehaald en alles de was in. Maar goed, bijkomend voordeel is dat hij tenminste de darmen ook weer leeg heeft (van ons hoeft dat trouwens niet zo expliciet).Ik heb weer wat nieuwe foto's erbij gezet, dus leef je uit...

Nederland, procedureland

Dachten wij even dat we alle administratie wel gehad zouden hebben in China, mooi mis dus! We moeten als eerste bij de Gemeente Veenendaal allerlei uitreksels halen (die waarschijnlijk niet goed zijn voor de adoptieprocedure, omdat er niet op staat per wanneer we op de Herautenweg zijn gaan wonen, wat dat uitmaakt weet ik niet, maar het moet er op). Dan moeten we allerlei kopieën maken van allerlei stukken voor de advocaat die ervoor gaat zorgen dat de procedure adoptie volgens Nederlands recht afgehandeld wordt, ook die heeft uitreksels nodig, dus kun je weer naar de Gemeente. Dan komt de IND (Immigratie en Naturalisatie Dienst) om de hoek kijken, want ja: je hebt een vreemdeling in Nederland gehaald, dus mag je daar ook langs. En ook die willen weer uitreksels, kopieën en formulieren van ons hebben. De grap is dat eigenlijk geen van deze organisaties samenwerkt (de Gemeente en de IND dan), pas als alles geregeld is bij de IND, dan laten ze dat de Gemeente weten, maar voor die tijd mag je het lekker allemaal zelf uitzoeken. Die signalen krijgen we ook uit de China-groep, de ene gemeente zegt dit, de andere dat. Bij Wereldkinderen zijn ze ondertussen het spoor ook al bijster, dat schiet lekker op allemaal... Bijkomende frustratie is dat je voor ieder loket waar je je mag melden ongeveer allemaal dezelfde stukken nodig hebt, nee, je mag geen kopie meenemen, want stel je voor dat je gefraudeerd hebt... Oh ja, voor de ziektekosten verzekering moesten we natuurlijk ook een setje formulieren, uitreksels en kopieën hebben, stel je voor dat die geen papier krijgen... Ik begin het papierwerk wel zat te worden en zal blij zijn als alles dadelijk op de post is gedaan (hoewel ik dan maandag nog wel even langs de gemeente moet om nog wat uitreksels te halen, voor het geval dat). Gelukkig weet ik nu al dat straks het gezeur weer opnieuw begint als we de belasting aangifte mogen doen, ben benieuwd welk bewijs die allemaal willen hebben... Soms denk je dat in Nederland alles goed en soepel geregeld is, je zou denken dat verschillende instanties samen zouden werken, maar in dit geval sta je snel met beide benen op de grond en besef je je maar al te goed dat dat dus niet zo is...