Jos is boos op het kindertehuis in China

En dat zullen ze weten ook! We kregen bericht van de kinderarts, alle resultaten van het bloedonderzoek waren binnen, ze kunnen aan de hand van deze onderzoeken vaststellen welke inentingen Rong wel en niet gehad heeft. Nou, de kinderarts was snel klaar: in feite heeft Rong alleen anti stoffen voor kinkhoest en waarschijnlijk alleen omdat hij dan kinkhoest gehad heeft. Van de overige essentiële inentingen (DTP enzo) is geen spoor terug te vinden. Lekker dan, dat kan er ook nog wel bij... Ik heb zojuist een boze mail naar Wereldkinderen gestuurd met de vraag of zij iets richting China kunnen doen, want hier ben ik echt laaiend over geworden, hoe krijg je het in je medische hoofd verantwoord om te liegen over de inentingen van de kinderen die je onder je hoede hebt? Wat voor nep-arts bedenkt dat. Ik had van heel de staf van het kindertehuis de medische staf nog het hoogste zitten, maar dat beeld heb ik dus ook naar beneden bij moeten stellen. We hadden onraad moeten ruiken toen we het Chinese inentingboekje kregen (allemaal met dezelfde pen en hetzelfde handschrift ingevuld), maar op zo'n moment zit je in een heel andere wereld en heb je daar geen oog voor. Aan de andere kant had dat ook niets uitgemaakt: we waren vast afgescheept met een smoes... En wij maar netjes een donatie doen (behoorlijke som geld en een digitaal fototoestel) en zij de boel maar bij elkaar liegen. Rong kan lopen, kruipen, woordjes zeggen, zitten, vindt speelgoed leuk, wordt regelmatig mee naar buiten genomen, eet van alles, is verder gezond (op een achterstand na) en heeft zijn inentingen gehad. Niks klopt daarvan, helemaal niks... Op één ding na: het is een lief jochie, dat is hij zeker en dat maakt heel veel goed, daar doen we het voor en blijven we doen. Rong beloont al onze moeite met regematig een grote glimlach en hij doet ook zijn best, dus gooien wij de schouders er ook weer onder. Hopelijk de volgende keer weer een leuk verhaal...

We hebben een eet succes!

Zoals jullie weten, althans de trouwe lezers, zijn we met de pre-logopediste bezig om Rong te laten wennen aan andere smaken en dingen in zijn mond. Dit weekend hebben we voor het eerst een bekertje Danoontje met een lepel naar binnen weten te krijgen... en zonder dat dat een enorme chaos werd.Ik was ietwat enthousiast en dacht er meteen een andere smaak tegenaan te gooien en trok vol passie een potje aardappel met kip open.Rong deelde mijn enthousiasme niet echt, de hapjes gingen er nog wel in, maar hij begon meten met kokhalzen, op zich niet gek, want ik ga ook zowat over mijn nek als je mij een lauwe pieper zonder iets te eten geef. De afwisseling Danoontje en aardappel maakte niet veel uit.Vandaag was het tijd om de truc te herhalen, Arina wisselde Danoontje en aardappel met elkaar af, het eerste gaat er in als pap, dat laatste werd wel zonder kokhalze geaccepteerd, maar het ging nog steeds niet van harte, Rong wordt er niet vrolijk van.Toen dacht Arina "meteen doorpakken" en pakte er een lange vinger bij... klein stukje in zijn wang... je zag hem denken "wat heb ik nou toch in mijn mond?"Toen nog een keer en uiteindelijk een stukje op de tong, dat ging ook zowaar goed!!!Uiteindelijk dacht Arina Rong er op te laten sabbelen en wat denk je? Meneer zit er meteen op te knabbelen en zo verdween stukje voor stukje zijn mond in, geen probleem, niet moeilijk kijken, niet kokhalzen...Trots dat we zijn!Uiteraard hebben we alles op film en foto vastgelegd, dus je kunt je verlekkeren aan nieuwe foto's op de foto pagina...