Bijeenkomst Wereldkinderen

Vandaag zijn we weer naar Den Haag afgedaald, we zijn uitgenodigd voor de eerste China bijeenkomst. Tijdens deze bijeenkomst werd ons alles verteld over de reis, de documenten, etc.   Om 10:00 begon het feest, het eerste deel deed een maatschappelijk werkster. Die vertelde dus alle bijzonderheden over de voorbereiding, de reis, het verblijf in China en wat je zo'n beetje kunt verwachten.   Eén van de dingen die mij is bijgebleven is het enthousiasme van de Chinesen. Zij beschouwen het kind nog steeds als één van hen. Je adopteerd niet een kind uit China, maar een Chinees kindje. Zij wist alles met een enthousiasme te vertellen dat het soms behoorlijk begon te kriebelen...   Overigens krijgen we nog een keer een dag die in het teken staat van de reis en het verblijf in China, waarbij alle details nog een keer doorgenomen worden.   We zien er behoorlijk naar uit kan ik wel zeggen!   Wat ook positief is, is dat men daar je absoluut niet het idee geeft dat je een nummer of een dossier bent, je wordt er heel professioneel en persoonlijk behandeld. Tijdens de voorstelronde (waarbij ik uiteraard het woord mocht voeren) had Arina als toevoeging dat ze ook heel erg voor China was en dat ze radio diagnostisch laborante is. Ze dacht dat dat het wel zou zijn en keek al naar de volgende voorsteller, waarna de maatschappelijk werkster zegt "maar je bent toch ook vrijwillige Politie?"   Arina keek alsof ze water zag branden ,tja, die mensen nemen hun werk zeer serieus en bereiden zich goed voor (door vooraf de dossiers te lezen wie ze voor zich hebben). Ik mag dat wel, dat geeft je een goed gevoel.   In elk geval was het een lange enerverende dag, toch wel wat bijzonderheden gehoord. Over bijvoorbeeld de reden waarom er zoveel kinderen te vondeling worden gelegd. Primair uit armoede dus, mensen kunnen bijvoorbeeld de vergunning niet betalen die je nodig hebt om zwanger te mogen worden (bijvoorbeeld een vrouw alleen die ook moet werken).   Abortussen zijn daar heel normaal, zo makkelijk als wij een propje papier weggooien, zo makkelijk doet men daar bij wijze van spreken een abortus.   Nooit echt bij stil gestaan eigenlijk.   Tja, ik zal de notities er straks eens bijhalen of er nog meer te vertellen is, in elk geval zijn we weer een hoop indrukken rijker en kunnen we aan de slag met het regelen van alle documenten...