Babyspullen, babywinkels en stresss

Wat kan een leven soms snel veranderen, een paar maanden/weken geleden hadden we toch echt hele andere gesprekken thuis en op het werk. Nu betrapte ik mijzelf erop dat ik ineens met een (vrouwelijke, net moeder zijnde) collega het onderwerp 'buggy's en kinderwagens' zat te bespreken... een week of wat geleden ging het bij hoge uitzondering misschien nog over huishoudelijke tips. Zo zie je maar... Effin, het moest er toch een keer van komen: de babywinkel(s). Arina had een paar dagen ervoor al haar vuurdoop gehad en was met een goede vriendin naar één van de grotere Prenatal winkel geweest, die had dus echt even last van een cultuurshock, wist de vriendin bij wijze van spreken niet hoe snel ze haar geld moest uitgeven aan leuke kinderspeeltjes, Arina had de winkel gerust zonder aankopen kunnen verlaten. Die wist echt niet waar te beginnen. Maar uiteindelijk heeft ze het toch gered en de eerste echte aankopen waren een feit, ze kwam thuis met een aankleedkussen, een truitje (of T-shirt met lange mouwen, ik zie het verschil niet) en (wat later bleek) een pyjama. Het weekend erop was het mijn beurt, ik zou mijn ontgroening krijgen op de babymarkt... eerst maar naar de toch enigzins overzichtelijke BabyMax, maar daar werd ik getroffen door een gevoel van 'jeetje, wat een hoop spullen, waar ga je beginnen?". Voor mij niet direct een plaats om de giropas er bij te pakken en eens goed uit te halen, netjes wel een rondje gemaakt. Als eerste de buggy's: niet één merk, maar heel veel merken en per merk net zoveel uitvoeringen en per uitvoering net zo veel kleuren. Met kleuren heb ik niet zo veel, maar de beginnend moeder schijnt dat dus wel te hebben. Maar goed, praktisch ingesteld als wij zijn was de keuze voor een buggy al snel gemaakt. Op basis van ons verhaal en de demo van de verkoopster viel de keuze op de Mutsy Spider. Dat ging lekker vlot... Tweede ronde: autostoeltjes, zelfde drama dus als hiervoor (keuze, uitvoering, kleur), maar de afloop ging net als bij de buggy: wij vertellen, verkoopster demonstreren, dan is de keuze zo gemaakt (ook hierbij had ik niet echt voorkeur voor een kleur, als die maar lekker past in de Vectra, dat dan weer wel). Tja, dan heb je (in ons geval dan) de belangrijkste zaken wel gehad en kun je je met veel overgave storten op de algemene dingen die handig (schijnt) zijn voor de komst van welk ukkeltje dan ook: luier-emmers (kan ook in een zak die je weggooit), drinkflessen (moet Rong er één met of zonder speen en waarom zijn er minimaal 10 soorten), draagtassen (op de buik, rug of heup, wat zou handig zijn, past Rong er wel in) en ga zo maar door. Daar was ik snel klaar mee, want wat weet ik wat ik moet kiezen? Je raad het al: zonder aankopen de deur weer uit, even bijkomen... Arina bedacht dat we nog wel naar de Prenatal in Veenendaal konden, die was niet zo groot. Of weet je? We pakken nog even de BabyDump erbij (die wel groot bleek te zijn). De BabyDump gaf mij hetzelfde gevoel als de BabyMax: te veel spullen en zonder ervaring of concreet strijdplan kom je niet tot een keuze... De Prenatal beviel mij beter: niet te groot, maar de keuze is er reuze (of is dat van een andere winkel?). Ik stond al snel met een drinkfles, bord en bestek in mijn handen :) en Arina heeft er twee hoezen voor het aankleedkussen gekocht (uiteraard zoals het hoort bij een jonge moeder: kleurtechnisch afgestemd op iets wat al in de kinderkamer aanwezig is, in ons geval de gordijnen). Had ik me toch allemaal heel anders voorgesteld... Inmiddels zijn we zover dat de buggy en de autostoel in huis zijn, kunnen we vast oefenen. Ik kan je nu al vertellen dat zo'n verkoopster er veel makkelijker mee uit de voeten kan dan ik (en ik heb echt goed op staan letten). Zij kan alles binnen 5 tellen en met één hand en ik moet de boekjes erbij halen en sta dan nog zwetend minuten te tobben voor ik de truc doorheb. Hans Klok heeft makkelijkere trucs denk ik... Het blijft een hele andere wereld die ouders heet...