woensdag 17 oktober 2007
We hebben een poepie ;-)
Na alle zorgen, tegenslagen, onzekerheden, twijfels enzovoorts, nu even wat positiefs... Rong drinkt de nieuwe melk die we gisteren hebben gekregen in het tehuis, en hoe... een fles is zo verdwenen, trots dat we zijn Ik heb Rong vanmorgen gewogen en kom op ongeveer 8 / 8,5 kg en heeft maatje 80, gelukkig hebben we daar wat kleren van meegenomen. Gisteren om 12 uur ´s avonds (we wilden net gaan slapen) vond meneer het tijd voor zijn midnight snack en die fles ging er lekker vlot in, om 04:00 vond ie het tijd voor weer een lekker hapje en ging ik meteen zijn luier verschonen, laat ik het zo zeggen, vanaf nu heet Rong ons konijntje, want de luier zat vol groen/grijze keuteltjes (dat schijnt zo te horen hebben we van Cor begrepen, zijn Chinese dochter had dat ook). Gelukkig, de darmen werken ook weer. Bij het ontbijt heeft hij lekker in een kinderstoel gezeten, zodat wij ook een keer rustig konden eten, hebben geprobeerd hem een beetje vast voedsel te geven, maar dat kent hij dus niet, dan maar yoghurt meenemen voor straks, ons maakt het helemaal niet uit. Als hij maar lekker kan eten. Als je dan naar dat mannetje zit te kijken, met op de achtergrond een zoetsappig Chinees muziekje, dan springen de tranen je in de ogen, puur van geluk... wat een kereltje is het toch, daar gaan we nog een hoop lol mee beleven. Vanmiddag om 13:00 werd Rong wakker en zat de broek ook weer vol, nu meer in pasta vorm (lekker verhaal he?). Nu, een half uur later, krijgt hij de fles van zijn moeder. Nog niet helemaal leeg, maar ook driekwart flesjes op een dag vormen een maaltijd. We voelen ons in elk geval wat rustiger (terwijl ik nu een dikke boer voorbij hoor komen) en zien het allemaal wat meer zitten, we beseffen ons maar al te goed dat we nog een hele uitdaging voor de boeg hebben, maar zijn echt heel erg blij dat we de kans krijgen om hem alles nog te leren. Wij zijn er klaar voor, maar moeten ons nog aanpassen aan het schema van Rong en niet te veel in 1 keer willen. Iedereen namens ons 3-en heel erg bedankt voor alle belletjes, sms'jes, mailtjes en reacties op het gastenboek , het doet ons goed om dat allemaal te lezen, zoveel steun op zo'n grote afstand... Ik zal na dit verhaal nog wat foto's op de foto pagina er bij zetten... Tot de volgende keer. Liefs uit China Kortom, die zorgen zijn ook weg, gelukkig maar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het altijd leuk als mensen een reactie achterlaten, dus leef je uit :-)